امدادگران واقعی در جوامع بشری پیشرفته،درحال توسعه و جهان سومی!
آری بازهم تأکید میکنم بر اینکه آسیب دیدگان زمینگیر شده نیازمند مددرسانی امدادگران نوعدوست و فداکار نیازمند امداد و حمایتند؛ و کسانی که درشعارهای پرطمطراق خود عناوین دهن پرکن مدیریت بحران و امدادگری را یدک می کشند جز معدودی انگشت شمار شاید تعدادشان یک از هزار مددکاران هم تجاوز نکند؛ به جای اینکه نجات گرفتاران اولویت نخستینشان باشد در اوهام بافته های عنکبوتیشان پرسه می زنند، بیکاران مستأصل از هزینه های زندگی که نه نفس کشیدن اجباری الا و لابد به دری که می زنند جز شرمساری از افراد تحت تکفلشان و سردرگمی های روز افزون عایدشان نمی شود، خیریه ها، انجمنها، کانونهای برپا شده برای این منظور یا خاک می خورند یا به دست یغماگرانی خودنما و طماع افتاده اند؛ به نام خیریه و قرض الحسنه دست به مال اندوزی و معاملات ربوی می آلایند! چندی پیش از مقابل یکی از این قماش مؤسسات که رد می شدم ؛ آگهی هیأت مدیره توجهم را جلب کرد که نوشته بود به سپرده های شما فلان درصد بیشتر از بانکها سود داده می شود، وامهای صندوق این مؤسسه هم بالطبع برای بازپرداخت اقساط سودهای کلان چندبرابری می گیرد! اگر مواسات و قرض الحسنه این است لابد واژگان هم جای واقعی خود را گم کرده اند!
